Dana 20. oktobra, 1944 godine, oslobođen je Beograd od nemačkog okupatora. Samo dva dana nakon oslobođenja Beograda, tačnije  22. oktobra  1944. godine, dr Fridrih Pops, dugogodišnji predsednik Saveza jevrejskih opština Srbije,  otvorio je širom vrata Saveza jevrejskih opština Srbije u ulici Kneginje Ljubice 14, i na ulazu krupnim slovimna istakao natpis : SAVEZ JEVREJSKIH VEROISPOVEDNIH OPŠTINA JUGOSLAVIJE".

Sutra se navršava 76 godina od početka rada Saveza jevrejskih opština od oslobođenja do danas.

U nastavku objavljujemo svedočenje Avrama Mevoraha Mevoraha iz Beograda "O radu Saveza Jevrejskih opština prvih dana po oslobođenju Beograda",  koje je objavljeno u Jevrejskom Almanahu za 1955-1956, u izdanju Saveza jevrejskih opština.

O RADU SAVEZA JEVREJSKIH OPŠTINA PRVIH DANA PO OSLOBOĐENJU BEOGRADA

Vest o oslobođenju Beograda pronela se vrlo brzo širom grada. Staro i mlado izašlo je iz svojih skrovišta da pozdravi i zagrli oslobodioce. Toga se dana pojavio na ulici i naš drug dr Fridrih Pops, dugogodišnji predsednik Saveza jevrejskih opština, koji se za vreme okupacije krio u Beogradu i uspeo da se spase.
Mada je dr Pops u to vreme bio ostareo i iznemogao od patnji koje je pretrpeo u toku okupacije, on je još uvek bio pun energije i mladalačkog elana i ljubavi za svoju zajednicu, koju je decenijama s ponosom predstavljao. Njegova prva misao bila je da što pre obnovi rad Saveza, jer je bio svestan da će biti potrebno da Savez jevrejskih opština Jugoslavije mnogima, kad se budu vratili iz emigracije i logora, pruži pomoć.
U želji da pomogne povratnicima koji su se već prvog dana po Oslobođenju vraćali u zemlju iz izbeglištva i raznih radnih i koncentracionih logora, dr Pops je dva dana po oslobođenju Beograda širom otvorio vrata Saveza jevrejskih opština u ulici Kneginje Ljubice br.34. (danas Zmaj Jovina ulica) i na ulazu krupnim slovima istakao natpis "Savez jevrejskih veroispovednih opština Jugoslavije".
Tako je savez zaslugom dr Popsa počeo rad 22 oktobra 1944. Među prvim povratnicima pojavio sam se i ja krajem oktobra 1944. Slika Beograda u to vreme bila je vrlo tužna. Grad je bio pun dima od popaljenih zgrada, koje je neprijatelj pred svoje bekstvo zapalio. Ulice Beograda bile su još pune krša od polomljenih neprijateljskih kola i uništenih tenkova a tu i tamo ležali su leševi nemačkih vojnika...

Kompletno svedočenje možete pročitati na linku