Kultura

U četvrtak 6. oktobra u 19 časova u Knjižari Akademija, Knez Mihailova 35, Beograd biće održana promocija knjige IZ OPSEDNUTOG SARAJEVA. MEMOARI BIVŠE JUGOSLAVENKE Jasne Levinger-Goy u izdanju Akademske knjige. Na promociji će govoriti Dejan Čavić, Rada Stanarević, Vule Žurić, Bora Babić i Jasna Levinger-Goy.

Jasna Levinger-Goy rođena je u Sarajevu, u bivšoj Jugoslaviji. Diplomirala je Engleski jezik i književnost na Univerzitetu u Sara­jevu, bivša Jugoslavija, a zvanje magistra lingvističkih nauka stekla je na Georgetown univerzitetu u Vašingtonu, DC, u SAD. Doktorat iz lingvističkih nauka stekla je na Univerzitetu u Zagrebu, u bivšoj Jugoslaviji. Nakon završenih studija bila je nastavnik prvo na Uni­verzitetu u Sarajevu, a potom kratko na Univerzitetu u Novom Sadu. Kad je 1990-ih došla u Veliku Britaniju, radila je najpre kao lektor na Univerzitetskom koledžu London (UCL) – Škola slavenskih i istoč­noevropskih studija (SSEES), a potom kao tutor na Kursu prevođe­nja na Metropolitan univerzitetu u Londonu.

Objavila je brojne članke, kao i prevode, kako sa srpskohrvat­skog na engleski tako i sa engleskog na srpskohrvatski. Dok je živela u Sarajevu, prevela je, između ostalog, poeziju Emily Dickinson u sa­radnji sa Markom Vešovićem. Zbirke poezije Emily Dickinson obja­vili su Svjetlost Sarajevo 1989. godine i OFK Cetinje 2014. godine.

U toku bosanskog građanskog rata izbegla je prvo u Srbiju, a po­tom u Veliku Britaniju, gde je upoznala svog budućeg muža Edwarda Dennisa Goya, na Kembridž univerzitetu. Ubrzo su se ven­čali i počeli da zajedno prevode brojne tekstove. Najznačajniji pre­vodi su im prevod na engleski romana Tvrđava Meše Selimovića i Banket u Blitvi Miroslava Krleže.

U prvoj dekadi 2000-ih završila je studije Psihoterapije i sada u Kembridžu ima svoju privatnu praksu.

U nastavku pročitajte kratak komentar na delo autorke:

"Već i naslov za koji se opredelila Jasna Levinger-Goy – Iz opsednutog Sarajeva – Memoari bivše Jugoslavenke – izdvaja ovu knjigu iz mnoštva delâ o ratu u Bosni kojima nas, u poslednjih godina, zasipaju njegovi najrazličitiji domaći i strani učesnici, svedoci i tumači. Izjasnivši se kao Jugoslavenka, Levinger-Goy se od samog početka distancira u odnosu na zaraćene strane i voljno prihvata ulogu izopštenika, što njenom svedočanstvu daje neuporedivo autentičniji i verodostojniji prizvuk. A kao neposredna posledica opredjeljenja za stranu koja je možda i ponajviše izgubila u ovom ratu, počinje da se razvija središnja zamisao knjige – potraga za novim identitetom jedne bivše Jugoslovenke kojoj su, nasilno i surovo, oduzeli veru u mogućnost prevazilaženja podela u bosanskim i ostalim karakazanima. Na taj način se sećanje na jedan tragični, ali ipak ograničeni istorijski sukob, pretvara u trpku dramu modernog čoveka u pokušaju da povrati osjećaj vlastitog dostojanstva i ljudskosti".

Bogdan Rakić